De Corona crisis heeft intussen de hele wereld in zijn greep en de gevolgen zijn voor velen niet te overzien. In een reeks artikels brengen we op regelmatige basis verslagjes vanuit de buik van de Corona epidemie: rechtstreeks uit de mond van Belgische en Nederlandse eigenaars van accommodaties in het buitenland, die angstvallig de situatie het hoofd bieden, gezond trachten te blijven en hun inkomstenstroom in gevaar zien komen. We vervolgen de reeks met een getuigenis van Marc & Saskia van Casa Veintiuno (Dominicaanse Republiek). Het is de allereerste getuigenis van over de Atlantische Oceaan:
“Hier is Covid-19 inderdaad ook toegeslagen en sinds 18 maart is alles hier dicht. Alleen grootwarenhuizen, apotheek, banken, tankstations en hospitaal zijn open. Restaurants hebben wel de keuze om eventueel eten te leveren maar wij hebben geopteerd om het restaurant toch te sluiten. Ons personeel moet immers hier geraken en voor velen is dit niet zo evident aangezien er geen publiek transport meer is. Alsook de kans op besmetting is dan groter en dit willen wij net vermijden.
Het is dus inderdaad een ramp maar is voor iedereen wereldwijd het geval spijtig genoeg. Ik moet wel toegeven dat ik vrij onder de indruk ben van de snelle acties dewelke de regering heeft ondernomen. Hier was er nog maar sprake van 2 doden en 129 besmette personen en ze hadden al de nodige maatregelingen ondernomen om quarantaine en avondklok in te voeren. Ondertussen zijn er al 4335 besmette personen en 217 doden waarvan de meeste gevallen in Santo Domingo. Hier aan de noordkust valt het al bij al nog goed mee. De quarantaine is verlengd tot 4 mei en de avondklok is vanaf 17u00 tot 6u00. Als er dan nog iemand op straat loopt, worden deze gearresteerd. Ze zijn hier wel streng.
Gisteren hield de president weer een speech. Hij beloofde financieel steun te verlenen aan de bevolking, zowel werknemers, werkgevers als niet-werkenden. Verder waren het vooral woorden over hoop en sterk te blijven. eigenlijk was het meer een speech om de mensen gerust te stellen en dat het heel belangrijk is om de quarantaine en avondklok te respecteren. De niet-werkenden krijgen een soort kredietkaart met een waarde van 5.000 RD$ (80 euro) dewelke zij kunnen gebruiken in warenhuizen om voeding te kopen. Per gezin krijgen zij 1 kaart voor de maand april en nog eentje voor de maand mei. Hoe zij daarmee zullen rond komen, weet ik niet.
De staat zal 70% van het loon dekken met een maximum bedrag van 8.500 RD$ per maand. Hetgeen niet veel is maar beter iets dan niets. De overige 30% of meer, aangezien het max bedrag zij tussenkomen maar 8.500 RD$ is, zal worden betaald door de werkgever.
Dit is tijdens de maanden april en mei.
Ik moet eerlijk zeggen dat de verveling nog niet toeslaat. Wij hebben zoveel te doen en de dagen vliegen voorbij. Ik ga elke dag de katten en honden op het strand eten geven want nu alle restaurants daar gesloten zijn, krijgen die beestjes daar geen eten meer.
Het spijtige is dat wij nu geen vakantie naar België inplannen want wij zijn nu al 1 maand gesloten. Onze vakantie is meestal eind mei/begin juni, net na het hoogseizoen.
Wij hadden graag wat renovatiewerken laten uitvoeren en alles laten schilderen zoals elk jaar, maar aangezien de winkels dicht zijn (behalve grootwarenhuizen zijn open maar is voor voeding), beschikken wij nu niet over het nodige materiaal noch werkmannen. Dit wil dus zeggen dat wij alles moeten opschuiven want 1 jaar niet laten verven, is geen oplossing. Alles is hier wit en dit moet elk jaar worden onderhouden om het mooi te houden.
Al onze reservaties voor april, mei, juli en augustus werden geannuleerd terwijl dit hier nu nog steeds hoogseizoen zou moeten zijn. Nieuwe aanvragen komen niet echt binnen behalve voor eindejaar. Blijkbaar zijn toch al wat mensen bezig met het plannen van hun kerstvakantie. De vluchten bij Tuifly staan online en momenteel vallen de prijzen goed mee voor eindejaar. Normaalgezien kost een ticket deze periode rond 1.000 euro per persoon. Nu zie ik dat een ticket ongeveer 650 euro kost. Hoe lang zij deze prijzen zullen blijven hanteren, weet ik niet.”
